گاهی آنقدر همه چیز برایمان عادی می‌شود که فکرش را هم نمی‌کنیم با عزیزانمان چطور رفتار می‌کنیم. همیشه این رفتارها بد نیستند! درست مثل رفتار عادی با پدرها. وقتی با خودمان فکر کنیم می‌فهمیم درست است حضورشان برایمان عادی شده اما زمانی که خدایی نکرده نباشند قدرشان را می‌دانیم! باور ندارید، دوباره آخرین پیامکی که برای پدرتان فرستادید را مرور کنید.